De Hurritische liederen zijn de oudste nog bestaande melodieën met bekende toonhoogte en teksten, die teruggaan tot rond 1400 voor Christus. Ze werden door archeologen ontdekt op een kleitablet in de oude Syrische stad Ugarit.
De liederen zijn geschreven in de Hurritische taal en bieden waardevol inzicht in de muziekcultuur van het oude Nabije Oosten. Ze bevatten eenvoudige melodieën en structuren, met teksten die thema's als liefde, natuur en religieuze toewijding onderzoeken.
De Hurritische Liederen vallen ook op door het gebruik van de *zevennotentoonladder*, die nog steeds in de westerse muziek wordt gebruikt. Dit maakt ze tot een van de vroegst bekende voorbeelden van tonale muziek.
De ontdekking van de Hurritische liederen heeft in grote mate bijgedragen aan ons begrip van oude muziek en de ontwikkeling ervan. Ze zijn een bewijs van de rijkdom en diversiteit van muzikale expressie door de menselijke geschiedenis heen.