Su Song is vooral bekend vanwege zijn uitvinding van de astronomische klokkentoren, de eerste mechanische klok aangedreven door echappement in de geschiedenis, die hij ontwierp en bouwde in 1088. De klokkentoren werd aangedreven door water en had een door water aangedreven echappementmechanisme, een armillair bol, en diverse andere mechanische apparaten. Het was een meesterwerk van werktuigbouwkunde en astronomie en werd eeuwenlang gebruikt om de tijd nauwkeurig bij te houden en astronomische waarnemingen te doen.
Su Song schreef ook uitgebreid over astronomie, wiskunde en farmacologie. Hij was een scherp waarnemer van de nachtelijke hemel en maakte verschillende belangrijke waarnemingen van hemellichamen. Hij stelde ook verschillende astronomische verhandelingen samen en schreef een uitgebreide verhandeling over farmacologie, de Ben Cao Tu Jing , het meest uitgebreide en gezaghebbende werk in zijn soort tijdens de Song-dynastie.
Naast zijn wetenschappelijke en technische prestaties was Su Song ook een vooraanstaand dichter en kunstenaar. Hij schreef meer dan 1.000 gedichten, waarvan er vele nog steeds gevierd worden. Hij was ook een bekwaam schilder en kalligraaf en werd tijdens de Song-dynastie beschouwd als een van de vier grote meesters van de kalligrafie.
Su Song's bijdragen aan wetenschap, technologie, literatuur en kunst hebben hem tot een van de meest gerespecteerde figuren in de Chinese geschiedenis gemaakt. Hij was een briljante polymath wiens werk een diepgaande impact had op de Chinese cultuur en beschaving.