(Vers 1)
In een wereld waar woorden ongehoord blijven,
Er klinkt een stem, die wil gehoord worden.
Ze zeggen:'Houd het simpel, houd het soepel'
Maar ik kan het niet helpen, maar ik zeg:"Oh la eh?"
(Koor)
Oh la eh, oh la eh,
Ik kan mijn ogen niet van je afhouden.
Oh la eh, oh la eh,
Ik ben gebiologeerd door je.
(Vers 2)
Ze proberen mij te vertellen wat ik moet doen,
Maar ik kan het niet laten om de mal te doorbreken, dat is waar.
Ze zeggen:'Conformeer je, pas in de menigte'
Maar ik kan de stem van binnen niet negeren, die zegt:"Oh la eh?"
(Pre-refrein)
Ik laat me niet insluiten,
Ik zal de grenzen blijven verleggen, mijn dromen laten beginnen.
Omdat ik weet dat ik niet de enige ben,
Die het ritme van een andere trommel voelt.
(Koor)
Oh la eh, oh la eh,
Ik kan mijn ogen niet van je afhouden.
Oh la eh, oh la eh,
Ik ben gebiologeerd door je.
(Brug)
Ze zeggen:'Blijf in de rij, laat de boot niet schommelen'
Maar ik kan het vuur dat ik draag niet tot zwijgen brengen.
Ik moet het eruit laten, het laten schijnen,
Laat de wereld mijn stem horen en zeggen:"Oh la eh?"
(Koor)
Oh la eh, oh la eh,
Ik kan mijn ogen niet van je afhouden.
Oh la eh, oh la eh,
Ik ben gebiologeerd door je.