Er zijn twee hoofdtypen van toondoofheid:
- Aangeboren (erfelijke) toondoofheid :Dit type toondoofheid is aanwezig vanaf de geboorte en wordt veroorzaakt door genetische factoren. Congenitale toondoofheid is relatief zeldzaam en treft ongeveer 1% van de bevolking.
- Verworven toondoofheid :Dit type toondoofheid kan zich later in het leven ontwikkelen en kan worden veroorzaakt door hersenschade als gevolg van een beroerte, hoofdletsel of bepaalde medische aandoeningen zoals multiple sclerose of de ziekte van Parkinson. Verworven toondoofheid komt vaker voor dan aangeboren toondoofheid.
Mensen met toondoofheid kunnen verschillende problemen ervaren, waaronder:
- Moeite met zuiver zingen
- Moeite met het identificeren en onderscheiden van verschillende toonhoogtes
- Moeite met het begrijpen van muzikale melodieën
- Moeite met het bespelen van een muziekinstrument
- Moeite met het waarderen van muziek
Behandelingsopties voor toondoofheid zijn vaak beperkt, omdat er geen remedie voor de aandoening bestaat. Sommige personen kunnen echter baat hebben bij muziektherapie of gehoortraining.
Het is belangrijk op te merken dat toondoofheid geen maatstaf is voor intelligentie of algehele muzikale vaardigheid. Veel mensen met toondoofheid zijn ook op andere manieren ervaren muzikanten, zoals het bespelen van een instrument zonder noten te hoeven lezen of het componeren van muziek op het gehoor.