Gregoriaans is een vorm van monofonisch, onbegeleid heilig lied in het westerse christendom, ontwikkeld in middeleeuws Europa. Het kan gezongen worden door solisten of door een koor. Het gregoriaans is vernoemd naar paus Gregorius I, aan wie traditioneel de codificatie ervan in de 6e eeuw wordt toegeschreven.
Het gregoriaans wordt gekenmerkt door het gebruik van een beperkt aantal toonhoogtes, het hexachord genoemd. , en door het gebruik van melisma , het zingen van meerdere noten op één lettergreep. De melodieën van Gregoriaanse gezangen zijn vaak gebaseerd op psalmtonen , dit zijn eenvoudige melodische formules die worden gebruikt om de psalmen te reciteren.
Gregoriaans wordt in de rooms-katholieke kerk gebruikt voor de viering van de mis en andere liturgische ceremonies. Het wordt ook gebruikt in sommige andere christelijke denominaties, zoals de Anglicaanse Kerk en de Lutherse Kerk.
Het gregoriaans wordt beschouwd als een van de belangrijkste en invloedrijkste muziekvormen in de westerse geschiedenis. Het wordt geprezen om zijn schoonheid, zijn spiritualiteit en zijn vermogen om een gevoel van gemeenschap en eenheid te creëren onder degenen die het zingen.