Jaar: Het werd geschreven in 1973 en uitgebracht op hun album "Pass It On".
Ongebruikelijke omstandigheden: Hoewel de exacte inspiratie achter de hymne niet wordt gespecificeerd, vertelde Geron Davis in maart 2014 tijdens een concert in Nieuw-Zeeland het volgende verhaal over hem terwijl hij in 1973 op de Olijfberg in Israël liep:
_"Mijn vrouw en ik gingen in '73 naar Israël en ik zei tegen haar:'Ik moet gewoon wat tijd voor mezelf hebben.' Dus ging ik gewoon weg en begon naar de Olijfberg te lopen. Het is erg heet; ik ben helemaal plakkerig en bezweet. Je hebt al die rotsen daar gezien. Ik kwam net op de top en stond op deze rots en keek naar de oude eeuwenoude olijfbomen en zo, en weet je, er waaide een briesje over mijn zweterige en bezwete rug. mijn gezicht en er klonk een gefluister van overal engelenvleugels. Ik zag geen engelen, ik hoorde niets, maar ik voelde overal engelen en mijn hart barstte bijna.
En ik had het gevoel dat het die dag ergens buiten vandaan kwam, omdat het niet iets was dat ik had kunnen produceren. En op dat moment gaan we er een lied over zingen. Het was zo overweldigend dat ik naar beneden kwam rennen en toen ik terugkwam in het hotel, zei ik tegen mijn vrouw:'Je zult niet geloven wat er is gebeurd.' Ze zei:'Wat?' schrijf nu meteen een liedje.'
Dus ik ging aan de piano in onze kamer zitten en ik had geen pen of zoiets, dus pakte ik haar lippenstift. Ik had lippenstift over mijn hele gezicht en schreef het uit. Elk woord ervan; kwam net zo"_
Hoewel dit persoonlijke verslag context en inspiratie biedt voor de tekst van de hymne, is het belangrijk op te merken dat de interpretatie en betekenis van de hymne per individu en geloofsgemeenschap kan variëren.