instelling van een verhaal is meer dan alleen de fysieke locatie . Hij omvat de tijd waarin het verhaal zich afspeelt , of het nu de tijdsspanne van een uur of een heel leven en of het vindt plaats in de moderne tijd , de toekomst of het verre verleden . Instelling verwijst naar de wereld van de personages bewonen , die dingen zoals het weer , architectuur , sociale verwachtingen en juridische praktijken bevat .
Conflict
In het algemeen , alle verhalen hebben een aantal soort conflict . Sommige conflicten zijn flagrante dan anderen , duidelijk pitting personages tegen elkaar , tegen de maatschappij in het algemeen of tegen de natuur of een externe kracht . Andere conflicten zijn subtieler , die plaatsvinden meestal binnen een personages eigen geest : hun visie op zichzelf, hun kijk op de wereld , hun moraal , hun emoties . Het conflict in een verhaal is over het algemeen wat maakt het interessant of meeslepend . Als er niets op het spel staat , zal een verhaal niet typisch zijn zeer interessant, zelfs als het schrijven zelf is goed .
Perceel
plot van een verhaal bestaat uit alle gebeurtenissen in chronologische volgorde ingedeeld. Plot wordt vaak opgedeeld in vijf fundamentele onderdelen . De meeste verhalen zullen deze structuur volgen . De eerste is de invoering , wanneer de tekens worden ingevoerd . Vervolgens komt de stijgende actie , toen conflict het verhaal wordt onthuld en het is echt begint te bewegen . Soms gebeurt dit aan het begin , in wezen een combinatie van de introductie en de stijgende actie. De climax van het verhaal is het meest cruciale punt , wanneer het conflict een of andere manier kon slingeren en de personages worden getest . Sommige verhalen hebben meerdere kleinere climaxen . Het vierde deel valt actie , als het conflict is opgelost , hetzij of opengelaten . Tot slot , het laatste deel is de ontknoping , of het einde , wanneer het uiteindelijke resultaat is te verklaren - . Of links voor de lezer af te vragen over , afhankelijk van het verhaal
Characters
De meeste verhalen hebben een of meer hoofdpersonen , dat is een andere manier om te zeggen " hoofdpersoon " ( of tekens ) . Sommige verhalen zijn duidelijk omschreven antagonisten , of schurken , terwijl anderen dat niet doen . Soms is de lijn tussen protagonist en antagonist is wazig , zoals in het geval van een anti - held . Tekens kan zowel rond of plat . Ronde karakters worden uitgewerkt alsof ze echte mensen . De lezer krijgt veel realistische details over het personage . Vlakke personages zijn minder ingewikkeld en stereotiep of karikaturale . We zien ze niet uit meer dan een hoek , hetzij omdat ze niet centraal belangrijk of omdat de verteller is alleen bezig met een aspect van hun persoonlijkheid of omdat het verhaal modus is satirisch of ironisch . Tekens kunnen ook worden ofwel dynamisch of statisch . Dynamische tekens veranderen als een verhaal vordert . Ze leren van nieuwe dingen , van gedachten veranderen , groeien als mensen , volwassen , hebben pech , inzichten of openbaringen . Statische personages blijven vrijwel hetzelfde in heel verhalend .
Thema
Thema is de meest abstracte van deze basiselementen . Thema is , in essentie , wat het verhaal over gaat. Dit is niet om te suggereren dat alle verhalen gaan over slechts een ding of dat als je eenmaal het thema van een verhaal hebben bedacht heb je een of andere manier een code gekraakt of een probleem opgelost . Thema's kan complex zijn , en het belangrijkste is bij het analyseren van de literatuur is niet wat de thema's zijn , maar hoe ze worden gecreëerd en ontwikkeld . Thema is niet te verwarren met de morele - sommige verhalen hebben moraal , maar veel ook niet . Alle verhalen hebben thema's. Thema's kunnen onder meer de dood , verlossing , uitdagende rolpatronen , het overwinnen van angsten , vooroordelen , haat of de tekortkomingen van de taal . De meeste verhalen kan worden aangetoond dat meer dan een thema hebben .
Point of View
Point of view is een kwestie van wie het verhaal vertelt en hoe . In een first-person verhaal , de verteller is een personage dat het voornaamwoord 'ik' gebruikt Soms is de verteller spreekt in de eerste persoon , maar de echte hoofdpersoon is een ander karakter . In een tweede -persoons verhaal gebruikt de verteller het voornaamwoord "u" en spreekt de lezer direct , alsof hij of zij is een karakter ; dit standpunt is vrij zeldzaam . Derde persoon verwijst naar alle van de personages als " hij " of "zij" - de verteller maakt geen deel uit van de actie . Soms is een third-person verteller is alwetend , wat betekent dat hij weet wat de personages doen en zelfs beschrijft wat ze denken . Andere tijden, de verteller toont alleen de dingen zoals ze zouden worden gezien of gehoord , maar gaat niet in de hoofden van de personages ; Dit staat bekend als " beperkt " third - person perspectief . Er zijn vele manieren om te experimenteren met een standpunt , en verschillende verhalen kunnen heel verschillende technieken , zoals het overschakelen tussen vertellers of modi van de vertelling in dienst .