Romantische schrijvers worden vaak afgeschilderd als geïsoleerde , introspectief individuen . Schrijvers uit deze periode gericht op zelfexpressie en uniciteit in plaats van vast te houden aan de sociale richtlijnen . Tintern Abbey " U kunt deze focus op het individu in William Wordsworth 's gedichten "zien ; en " Prelude , " als de spreker gaat in op de ontwikkeling van zijn eigen geest . Dit genre waarin de spreker beschrijft de teelt van psychologische toestand van het zelf wordt genoemd " Bildungsgeschichte " of ' Bildungsroman ". ; Algemeen gezien als een coming - of-age verhaal , dit genre toont de groei van een individu tot een volwassen en realisatie van zijn volledige potentieel . Deze verhalen belichamen het idee van het vieren van het individu , zoals de romantische schrijvers graag deed . Romantische schrijvers geloofden de individuele staat van grootheid en goedheid en zo beschouwd zelfkennis een noodzakelijk onderdeel van het produceren van poëzie was .
Natuur
Een manier voor individuen om de toegang tot goddelijk was te communiceren met de natuur , weg van de onderdrukkende en praal van de geïndustrialiseerde samenleving . Schrijvers geloofden onderdompeling in de alledaagse schoonheid van de natuur de meest krachtige , relatable werken kon produceren . In gedichten als " Herfst , " door Henry Wadsworth Longfellow , schrijvers onderzocht de rol van de natuur als verbinding van de mensheid om de goddelijke . Natuur hielp schrijvers ervaring en uiten hun gewenste bevrijding van de regels van de steeds groeiende steden . Corruptie wachtte in de stad , maar de vrijheid en creatieve genie kon worden gevonden in de natuur .
Emotion
De voorgaande periode , de tijd van de Verlichting , was bestendigd het belang van de rede en het wetenschappelijk denken . Romantische schrijvers vond deze dogma's verstikkende , en in plaats daarvan de gewenste emotie toelaten om hen te begeleiden . De nadruk die de romantische schrijvers ' op emotie stropdassen in hun verheffing van het individu , zoals emotie werd gevierd als een persoonlijke en universele ervaring . Een goed voorbeeld hiervan is Percy Bysshe Shelley's " Adonais : een elegie op de dood van John Keats " waarin Shelley beschrijft grondig zijn verdriet over het verlies van zijn vriend . Shelley maakt emotie aan dit gedicht , geen rationele reden , en zelfs de seizoenen en de tijd zelf betrokken bij de spreker rouwproces geworden regeren .
Omgangstaal
Een enorme stilistische pauze van eerdere poëzie is de afwijzing van de betrokken taal in het voordeel van de omgangstaal dictie . Wordsworth beschrijft dit stilistische voorkeur in het voorwoord voor zijn " Lyrical Ballads ". ; De wens om de toespraak van de gewone man te verheffen betekent het geloof van de romantische schrijvers in de schoonheid van het alledaagse. Deze stijl stemt ook met de poëtische thema's van romantische schrijvers . Meer en meer personen werden geacht aanvaardbaar onderwerpen voor gedichten , en de romantische schrijvers ' stijl weerspiegelt deze verschuiving .