De spreker van het gedicht maakt gebruik van casual, omgangstaal afgewisseld met dergelijke populaire termen als " nipperkin , " een klein drankje , en " ' lijst ' voor werft . Deze informele dictie weerspiegelt de lagere klasse status van de spreker , wat wordt bevestigd in zijn beschrijving van te hebben voordat hij het leger werklozen geweest . In de derde strofe , Hardy introduceert streepjes en herhalingen , waaruit aarzeling van de spreker als hij worstelt met de morele aspecten van de oorlog .
Thema
Het gedicht Het thema richt zich op het dilemma gesuggereerd door de titel - de spreker heeft een man gedood , en hoewel het gebeurde tijdens oorlogstijd , voelt hij in conflict over de vraag of dit juist was . De andere soldaat was iemand die hij zou een drankje hebben gekocht of geleend geld , een man erg op zichzelf . Deze gedachten leiden hem naar de situatie in het midden strofen heroverwegen , als pogingen om zichzelf ervan te overtuigen dat de andere soldaat " was mijn vijand , /Just so ; mijn vijand natuurlijk was hij. "Hij mijmert dat , als gevolg van dergelijke situaties , de oorlog is " vreemd en nieuwsgierig . "
Context
Hardy schreef " de man die hij gedood " tijdens de boerenoorlog , een koloniaal conflict in Zuid-Afrika dat zowel hij als zijn vrouw tegen. De Boeren waren afstammelingen van Nederlandse kolonisten , in wat nu Zuid-Afrika , die Engels - gecontroleerd gebied decennia eerder aan hun eigen staten carve out van inheemse -held land had verlaten . In tegenstelling tot vele koloniale conflicten in de 19e eeuw , werd de Boerenoorlog grotendeels uitgevochten tussen Europeanen en mensen van Europese afkomst . Dit verre oorlog , waarin het Britse leger trad op als koloniale politie en waarvan de doelstellingen waren onduidelijk voor veel vechtende mannen , gaf aanleiding tot de morele dilemma's dit gedicht adressen .
Vorm
" De man die hij gedood " maakt gebruik van een eenvoudige ABAB rijmschema en korte jambische lijnen , meestal trimeter , met drie " poten " ( of zes lettergrepen ) per regel ; alleen de derde regel in elke strofe is langer , op vier poëtische voeten . Deze eenvoudige , regelmatige meter geeft het gedicht een bedrieglijk lichtvoetige toon, als een kinderliedje . Zijn grillige geluid verdiept de ironie van het gedicht serieuze thema, wat vragen doet rijzen over de ethiek van de oorlog .