Zowel de ode en de elegie zijn vormen van westerse lyrische poëzie . Volgens de " Norton Anthology of Poetry , " het woord " lyrische " is een verwijzing naar de lier, een muziekinstrument bedoeld om dit soort gedicht te begeleiden. De hedendaagse lyrische gedicht is relatief kort en persoonlijk, de uiting van de emoties en de zorgen van een luidspreker in plaats van het vertellen van een dramatisch verhaal. Verschillende dichters hebben lyrische gedichten geschreven sinds hun oorsprong in het oude Griekenland , maar de stijl was vooral populair tijdens de Romantische beweging in de 19e eeuw .
Odes
Een traditionele ode is langer dan de gemiddelde tekst gedicht en heeft een zeer verhoogde en uitgebreide stijl . De structuur van een ode is vaak complex als gevolg van ingewikkelde strofe patronen . In onderwerp , een ode concentreert het algemeen op het prijzen en jubelend een bepaalde persoon of object. Brooklyn College "Gids voor de studie van de letterkunde " citeert de Romantische periode als bijzonder opmerkelijk in het bevorderen van de meditatieve ode , waarin gevoelens en gedachten van de spreker benadrukt over het onderwerp in kwestie . Romantische dichter John Keats is bekend om zijn odes , met inbegrip van " Ode aan een Nachtegaal " en " Ode on a Grecian Urn . "
Elegies
In tegenstelling aan de ode , een elegie gewoonlijk is gewijd aan persoonlijke verdriet en verlies . De typische elegie bestaan uit drie delen : een klaagzang dat het gevoel van verlies , een segment van lof voor het onderwerp , en een conclusie die een gevoel van troost biedt voor de luisteraar uitdrukt . Dichter WH Auden 's elegie " In Memory of WB Yeats " expliciet verdeelt deze drie segmenten in verschillende onderafdelingen van het gedicht . De dood die een moderne elegie inspireert kan de letterlijke ondergang van een individu snel te zijn , of het kan een abstract of metafysische verlies.
Identificeren Odes en elegieën
onderscheid te maken tussen een ode en een elegie , snel lezen dan het gedicht . Een ode bestaat voornamelijk uit lof en meditatie in, en wordt meestal writtten in een meer formele en uitgebreide stijl , met weinig persoonlijk commentaar . Een elegie zal meestal beginnen met een klaaglied dat verdriet en verlies , en een conclusie die troost biedt aan de lezer uitdrukt . Het midden en het einde delen van beide gedichten kunnen zijn zeer vergelijkbaar zijn, als de elegie verhuist naar loven de overledenen en een conclusie.