koning Achnaton was een heerser circa 1350 voor Christus die de bouw van structuren overzag in Karnak , maar hij was ook een dichter . Zijn Hymne aan de Zon is een religieus gedicht , als de oude Egyptenaren beschouwd als de Zon om een zichtbare vorm van God te zijn . Een deel van zijn nalatenschap is in het forceren van een verschuiving van polytheïstische religieuze modi om het monotheïsme . In zijn poëzie , prijst hij zijn God in een monotheïstische mode, begint het gedicht , "Laat uw heilige licht schijnen van de hoogte van de hemel , /O levende Aton , /de bron van al het leven ! " Hij blijft in de zevende strofe met , " O sole God , /naast wie geen ander ! "
Gebruik van metaforen
Het Nieuwe Rijk tijdperk van het oude Egypte geproduceerd veel liefdesgedichten . Deze gedichten heb express het hoge emotie van liefde, maar ook weer wat alledaagse leven in deze periode. In een titelloze gedicht , de verteller bespreekt de liefde van zijn geliefde op het gebied van brand en het verlangen in termen van een havik op jacht naar voedsel , "Want de hemel maakt uw liefde /Net als de opmars van de vlammen in stro , /En zijn verlangen als de neerwaartse swoop van een havik . " Niet alleen is het universele gevoel van liefde overgebracht , maar de kracht van de natuur wordt getoond belangrijk om de auteur te zijn .
Poëzie onder werknemers
Archeologen hebben gevonden poëzie van Deir el- Medina , een dorp voor tombe bouwers tijdens het Nieuwe Rijk tijdperk van de Egyptische geschiedenis . Er wordt gedacht dat de werknemers kunnen zich geletterd zijn geweest en heeft bijgedragen aan de poëzie. Diezelfde ambachtslieden die graven voor Ramses II en Toetanchamon gebouwd kunnen hebben doorgebracht hun avonden te schrijven of zingen poëzie. Een kenmerk van de poëzie was het gebruik van alledaagse activiteiten als metaforen voor de liefde . Hier , in "The Crossing ", de schrijver trekt een parallel tussen de visserij en zijn liefde : "Ik ga naar beneden naar het water met u , /en naar buiten komen om u het dragen van een rode vis , /dat is precies goed in mijn vingers . "
de Poetic Traditie
Egyptische poëzie het meest nauw aan composities uit de oude Hebreeën in het gebruik van parallellisme en ritme . De Egyptische vers is vergeleken met de Thora 's Boek der Psalmen en het Hooglied van Salomo . Dus veel van de gedichten zijn seculiere liefdesgedichten , een feit dat nog steeds veel te verrassen . De gedichten , zoals ze zijn vertaald , zijn heel direct en het gebruik van herhaling en metafoor maken ze heel vertrouwd en toegankelijk voor een hedendaags publiek .