Poetic meter heeft twee basistypen : kwalitatieve en kwantitatieve . Kwantitatieve meter wordt beheerst door lettergreep lang en werd vaak gebruikt in de klassieke talen, zoals Latijn en Grieks . Kwalitatieve meter wordt beheerst door lettergreep stress en is de de facto meter van het Engels en de Romaanse talen . Hoewel verschillende Engels sprekende dichters hebben geëxperimenteerd met kwantitatieve meter , is bijna alle gedichten in het Engels in plaats geschreven met behulp van kwalitatieve meter .
Lines en Voeten
metrische gedichten zijn verdeeld in lijnen , waarbij elke lijn is samengesteld uit een of meer poten . Een voet is een bepaalde combinatie van met de lange en korte of benadrukt en onbeklemtoonde lettergrepen . De meest voorkomende voeten in het Engels poëzie zijn de jambe ( onbeklemtoonde - benadrukt, zoals in het woord & ldquo; concur & rdquo; ) en haar tegendeel , de trochee ( gestresste onbeklemtoonde , zoals in het woord & ldquo; veroveren & rdquo ; ) . Gedichten middels iambs of trochees worden iambic of trocheïsche genoemd , gevolgd door de Griekse prefix voor het aantal poten aanwezig in elke regel ( mono , di , tri , enzovoort ) en het achtervoegsel -meter . Zo wordt de meest bekende Engels meter genaamd jambische pentameter , omdat het bestaat uit vijf jamben per regel.
Achtergrond
Meter in de westerse literaire traditie begint met Homer & rsquo ; s & ldquo; Odyssey & rdquo ; en & ldquo; Ilias & rdquo ;; de Griekse tragedies van Aeschylus , Sophocles en Euripides ; en de lyrische poëzie van Sappho en Pindar . De Latijnse dichters , het meest beroemde Vergilius , Horatius en Catullus , pasten hun meter van de Grieken , en Romantische Europa erfde ze na Rome & rsquo ; s daling. In de 14e eeuw , Geoffrey Chaucer gepopulariseerd jambische pentameter in het Engels door zijn aanpassingen van bijvoorbeeld de Italiaanse dichters als Giovanni Boccaccio , terwijl Thomas Wyatt en Henry Howard reignited rente gedurende de 16e eeuw door hun vertalingen van Petrarca . Deze vertalingen maakte de weg vrij voor pentameter ' . S goedkeuring door Shakespeare , Milton en anderen
Ritmische Variatie
Gedichten bijna nooit slaafs houden aan een bepaalde lijn of voet. Hamlet & rsquo ; s & ldquo; Om zijn of niet te zijn - dat is de vraag , & rdquo ; Zo heeft 11 lettergrepen en is niet perfect jambische , ondanks in jambische pentameter geschreven . Deze twee voorkomende variaties op de basis- meter worden extrametricality ( de toevoeging van een onbeklemtoonde lettergreep aan het einde van een lijn ) en inversie genoemd ( de omzetting van beklemtoonde en onbeklemtoonde lettergrepen na een cesuur , of pauze ) . Met andere woorden , de meter vergunningen & ldquo; dat is , & rdquo ; een trochee , in plaats van een jambe vanwege het voorgaande streepje , dat een pauze in de lijn creëert .
Vrije Vers
Niet alle poëzie metrische , en , in feite, Engels heeft een lange geschiedenis van ongelimiteerde poëzie, of & ldquo; vrije & rdquo ; vers. Vrij vers , maar didn & rsquo ; t word echt populair tot de 20e eeuw, wanneer dergelijke modernisten als TS Eliot en Ezra Pound begon te radicaal experimenteren met poëtische structuren en ritmes . Deze experimenten geïnspireerd latere generaties , met inbegrip van de Beat dichters , om helemaal verstoten meter , wat resulteert in een dergelijke rudimentaire gedichten als Allen Ginsberg & rsquo ; s & ldquo; Howl " .