20e - eeuwse koormuziek mixt verschillende gevarieerde stijlen , vaak in hetzelfde stuk . Componisten werden niet verwacht om te voldoen aan een specifieke muziek textuur of voelen , zoals het geval was in eerdere muzikale periodes geweest .
Atonalism en 12 - Tone Weegschalen
Een groot deel van koormuziek uit de jaren 1900 , met name uit de tweede helft van de eeuw , is niet beperkt tot de conventionele acht - tone schaal die de westerse muziek was gebaseerd op eeuwenlang . Vele componisten geëxperimenteerd met alternatieve schalen en kwarttonen .
Frequente maatsoort wijzigen
In tegenstelling tot de barokke en klassieke koormuziek , 20e - eeuwse koorwerken veranderen tijd handtekening regelmatig , vaak per maatregel . Dit zorgt voor een unieke ritmische gevoel en voegt opwinding en interesse aan het stuk . Enkele voorbeelden van de meer moderne muziek niet eens een maatsoort gebruiken .
Gevarieerd Tempo en Dynamics
Tempo in meer moderne muziek is veel vrijer en varieert heel vaak. Dynamics hetzelfde doen , en hogere uitersten , waaronder gefluister en geschreeuw.
Onconventionele toepassingen van de Voice
Twintigste - eeuwse koormuziek maakt gebruik van de menselijke stem in veel meer manieren dan alleen voor het zingen woorden . Veel stukken zijn onder andere tal nonsinging vocale geluidseffecten.