Het podium van de Bol en de andere Elizabethaanse schouwburgen jutted in het publiek , waardoor het publiek te staan en zitten in gelaagde galerijen op drie zijden van de actie . Tegenwoordig noemen we dit een podium " stuwkracht " , omdat de speelruimte wordt duw in de zaal . Dit liet actoren om de traditie van de interactie met het publiek , met inbegrip van hen in de actie van het spel voort te zetten. Armere klanten betaalde een cent rond het podium te staan ( deze mensen werden " Groundlings " ) , terwijl de rijkere mensen betalen meer om te zitten in de galerijen rondom het podium . Rijke patroons konden in stoelen die werden opgericht op het podium links en rechts van het speelveld zitten .
De Publiek
Theater publiek in Shakespeare's dag kwamen uit alle lagen van de leven . Het zomerseizoen in de schouwburg was immens populair en het theater kan , voor een enkele prestatie , aan te trekken tot 3.000 personen - 1.500 zitten in het theater en 1.500 druk rond buiten de zaal. De sfeer was rauw en vol goede moed , met eten en drinken verkocht door verkopers die tijdens tussenpozen gedurende het theater verspreid. Het publiek had geen idee van de theatrale etiquette verwacht de resultaten van vandaag zoals " niet praten . " Elizabethaanse publiek werden gebruikt om te worden opgenomen in de actie van het spel en aarzelde niet om te juichen voor een held of een schurk boo . De meeste vergelijkbare publieke sfeer in de cultuur van vandaag zou een sport evenement , waar het publiek zich vrij voelt om te eten , te drinken en commentaar op de actie .
De waarnemend Company
zijn
Elizabethaanse acteren bedrijven bestonden uit een groep van mannelijke spelers die na het seizoen samen uitgevoerd , seizoen . Elke acteur had zijn " specialiteit " - de leidende mannen , de clowns , de oude mannen , de komische rubes of de vrouwelijke personages , bijvoorbeeld. Vrouwen werden bij de wet verboden om te presteren in de publieke theaters tijdens de dagen van Shakespeare ; dus , te beginnen in hun tienerjaren , bepaalde mannelijke performers werden getraind om de vrouwelijke delen te spelen . Er waren geen regisseurs , zodat acteurs waren verantwoordelijk voor het creëren van de ensceneringen van de toneelstukken . Zij verwezen naar de staging " aanwijzingen " zijn vastgelegd in het script van de toneelschrijver wanneer zij beslissen over de actie van het spel .
Props , kostuums en speciale effecten
Elizabethaanse publiek waren blij om visuele effecten en spektakel te zien , zo dramatisch , opvallende attributen waren een belangrijk element in het theater . De verscheidenheid aan wapens blij het publiek , en de gevechten waarin deze werden gebruikt waren dramatisch en spannend om getuige te zijn gezien de nabijheid van de gevechten aan het publiek . Kostuums waren " modern ", wat betekent dat ze waren altijd Elizabethaanse , ongeacht de tijd die het spel werd ingesteld . Het publiek genoot van de pracht en praal van de uitbundige kleuren en stoffen , vooral de kostuums voor royalty van het stuk , omdat koninklijke kleding verboden was om " gewone mensen " onder normale omstandigheden . Speciale effecten zoals mysterieuze verschijningen en verdwijningen door luiken in de vloer en het plafond van de etappe toegevoegd aan de magische kwaliteit van bepaalde prestaties .