Het perceel is een arrangement van gebeurtenissen die de structuur van het spel vormt . Structuur van het stuk moet een begin, een midden en een einde nemen. Evenementen moeten logisch ontvouwen en de toneelschrijver moet toeval en resoluties die afhankelijk zijn van tussenkomst van krachten buiten het interieur realiteit van het spel voorkomen .
Personages
Volgens Aristoteles tekens in een toneelstuk moet trouw aan hun aard , sociale klasse en de rol zijn. Personages moeten gebreken hebben , maar hebben een sfeer van waardigheid . Functie van de personages is om het perceel door de keuzes gemaakt die een keten van gebeurtenissen die het verhaal te verplaatsen naar haar conclusie paaien ondersteunen .
Thought
Gedachte verwijst naar momenten in een toneelstuk waarin een personage ware aard is geopenbaard en de thema's van het stuk worden gearticuleerd . Koning Richard 's "Dit is de winter van onze ontevredenheid " monoloog van " Richard III " of de " koffie is voor closers " beetje uit " Glengarry Glen Ross " zijn uitstekende voorbeelden van dit principe .
Diction
dictie verwijst naar de toneelschrijver verheven taalgebruik en de beheersing van de metafoor . William Shakespeare is beroemd om zijn beheersing van de metafoor en slimme woordspelingen .
Melody
Melody verwijst naar het refrein. Klassieke toneelstukken in het oude Griekenland en Rome inclusief een koor element --- een groep die tijdens de intermezzo's in het toneelstuk sprak of zong in koor . De rol van het koor was om te dienen als een ander personage in het spel , om te reageren op de actie en bij te dragen tot de eenheid van het perceel .
Spektakel
Hoewel Aristoteles beschouwd spektakel om de minst belangrijke element in een toneelstuk te zijn , begreep hij dat een spectaculair of dramatisch effect kon het publiek bezighouden op een emotioneel niveau . Een voorbeeld van een spektakel zou zelfmoord Jocasta 's of Oedipus verblindende zichzelf in Sophocles ' zijn ' Oedipus Rex . "