1. De juiste steen selecteren :Inheemse Amerikanen selecteerden zorgvuldig rotsen die geschikt waren voor het maken van pijlpunten. Ze zochten naar stenen die hard en fijnkorrelig waren en vrij van scheuren of gebreken.
2. Knappen :De belangrijkste techniek die wordt gebruikt om pijlpunten te maken, wordt knapping genoemd. Knappen houdt in dat je met een speciaal ontworpen hamersteen op de rots slaat om kleine vlokken af te breken. Dit proces wordt meerdere keren herhaald om de rots in de gewenste vorm te brengen.
3. Drukafbladdering :Na het eerste kloppen gebruikten de indianen drukschilfers om de vorm te verfijnen en scherpe randen te creëren. Deze techniek omvat het uitoefenen van gecontroleerde druk met een bot- of geweigereedschap om kleine schilfers te verwijderen en een glad, scherp oppervlak te creëren.
4. Kerken :Er zijn inkepingen gemaakt aan de basis van de pijlpunt om deze stevig aan de pijlschacht te bevestigen. Inkepingen werden meestal gedaan door kleine sneden te maken aan weerszijden van de basis van de pijlpunt.
5. Slijpen en polijsten :De laatste stap bestond uit het slijpen en polijsten van de pijlpunt om het gewenste niveau van gladheid en scherpte te bereiken. Dit werd gedaan door de pijlpunt tegen een steen of schurend oppervlak te wrijven.
Native American pijlpunten vertoonden opmerkelijke precisie en vakmanschap. De specifieke technieken en stijlen van de productie van pijlpunten varieerden tussen verschillende stammen en regio's.