1. Tijdverschuivingen :Het stuk wisselt heen en weer tussen het heden, waarin Dysart onderzoek doet naar Alan Strangs daad van het verblinden van zes paarden, en het verleden, toen Alan opgroeide en zijn intense band met paarden vormde. Deze niet-lineaire structuur creëert een gevoel van intriges en anticipatie, waardoor geleidelijk de gebeurtenissen worden onthuld die tot het centrale conflict hebben geleid.
2. Meerdere perspectieven :Het stuk presenteert de gebeurtenissen door de ogen van verschillende personages, waaronder Dysart, Alan Strang, zijn ouders Frank en Dora Strang, en Horseman, de hoofdbruidegom van de stallen waar Alan werkte. Dankzij dit veelzijdige verhaal krijgt het publiek een dieper inzicht in de personages en hun motivaties.
3. Symboliek :Shaffer gebruikt in het hele stuk verschillende symbolen om de thematische verkenning te verbeteren. De paarden zelf dienen als symbolen van vrijheid, seksualiteit en ongetemde natuur. De stal vertegenwoordigt Alan's toevluchtsoord en zijn verbinding met de paardenwereld. Het verblinden van de paarden symboliseert de vernietiging van de onschuld en de botsing tussen de menselijke beschaving en oerinstincten.
4. Ondervragingen :Het stuk bevat intense ondervragingsscènes tussen Dysart en Alan, waarin de psychiater zich verdiept in Alans verleden en innerlijke conflicten. Deze confrontaties zorgen voor spanning en onthullen cruciale informatie over de motivaties van Alan, waardoor lagen van complexiteit aan zijn karakter worden toegevoegd.
5. Ritualistische elementen :Het stuk bevat elementen van rituele en religieuze symboliek. Alans fascinatie voor paarden en zijn daad om ze te verblinden krijgen een ceremonieel aspect, wat een diepere verbinding met oude mythen en rituelen suggereert. De verkenning van de oerdrift en de grenzen van menselijk gedrag in het stuk is doordrenkt met deze rituele ondertonen.
6. Dromen en hallucinaties :Zowel Dysart als Alan ervaren dromen en hallucinante sequenties die de grenzen tussen realiteit en het onderbewustzijn vervagen. Deze droomachtige toestanden bieden inzicht in de innerlijke gedachten, angsten en verlangens van de personages, waardoor hun psychologische complexiteit wordt vergroot.
Over het geheel genomen creëert Peter Shaffers gebruik van structurele apparaten in Equus een dynamische en gelaagde theatrale ervaring, waardoor de thema's, karakterontwikkeling en emotionele impact van het stuk worden versterkt.