Dorische architectuur was de oudste en de meest eenvoudige van de klassieke Griekse architectonische vormen . Op grond van deze elegante eenvoud en robuuste functionaliteit , het is ook de vorm van de architectuur je de meeste kans om nog zien staan in Griekenland vandaag . Dorische architectuur werd gekenmerkt door korte , brede kolommen zonder basis en zonder ribbels . De top van de klassieke Griekse zuilen wordt genoemd de " hoofdstad "; Dorische kapitelen werden opgepakt , eenvoudige zaken in vergelijking met wat later zou komen . De daken van de Dorische gebouwen waren meestal oppervlakkig schuin , in de aanloop naar een centrale bergkam . Voorbeelden van dergelijke gebouwen zijn onder andere de beroemde Parthenon in Athene .
Ionic
Architecten van de Ionische stijl naar gestreefd om langer meer slanke kolommen te produceren , en het zijn deze langer columns die gevonden kunnen worden op gebouwen, zoals de tempel van Athena Nike in Athene . Terwijl de architecten niet perfect recht kolommen kon produceren zonder concessies aan de structurele integriteit , omzeild zij dit door middel van een techniek genaamd " . Entasis " Dit hield voorzien van een lichte , bijna onmerkbaar , bobbel in elke sectie van de kolom , waarin de optische illusie van de kolom zijn recht gaf . Ionische kapitelen waren meer sierlijke dan hun tegenhangers Dorische en typisch inbegrepen paar spiraalsgewijs houtsnijwerk nabootsen van de horens van een ram .
Korinthische
De praktijk van het gebruik Entasis te geven de indruk van een rechte kolom werd over in Korinthe architectuur uitgevoerd . Deze stijl van de architectuur was veel meer sierlijke , zoals voorgesteld door de Corinthische kapitaal , die houtsnijwerk van bloemen, bladeren en rollen papier inbegrepen . De daken van de Korinthische gebouwen waren over het algemeen vlak, in tegenstelling tot de schuine daken van de Dorische en Ionische gebouwen . Een voorbeeld van een origineel Korinthische gebouw is de tempel van Sybil in Rome .
Classical Revival
Dat was de blijvende aantrekkingskracht van de oude Griekse architectuur , dat het de aandacht getrokken van retro- Europese en Amerikaanse architecten in de 19e eeuw . Deze architecten , schuren geschiedenis voor inspiratie , begon de klassieke revival , die duurde van 1820 tot 1860 voorbeelden van deze architectuur zijn onder andere Le Madeleine in Parijs , ontworpen door Pierre - Alexandre Vignon , en Cobourg Edward Crane's in Ontario . De klassieke revival geleid tot een mengelmoes van stijlen , zoals de 19de - eeuwse architecten , die werd gestimuleerd door de mogelijkheden van een verbeterde technologie en de bouw praktijken aan hen aangeboden , vulde hun ontwerpen met een mengsel van Ionische , Dorische en Korinthische invloeden .