Woordkeuze: De selectie van specifieke woorden en zinsneden om betekenis over te brengen en een gewenst effect te creëren. Dit kan het gebruik van suggestieve taal, metaforen, symboliek en andere stijlfiguren omvatten.
Syntaxis: De rangschikking en structuur van woorden en zinnen, inclusief zinlengte en complexiteit, interpunctie en het gebruik van literaire middelen zoals parallellisme, anafora en antithese.
Afbeeldingen: Het gebruik van levendige, zintuiglijke taal om mentale beelden te creëren en de verbeelding van de lezer te prikkelen. Dit kunnen beschrijvingen zijn van fysieke details, bezienswaardigheden, geluiden, geuren, smaken en texturen.
Ritme: Het patroon van beklemtoonde en onbeklemtoonde lettergrepen in de taal, waardoor een muzikaal of ritmisch effect ontstaat. Dit kan worden bereikt door het gebruik van metrum, rijm, alliteratie en assonantie.
Figuratief taalgebruik: Het gebruik van vergelijkingen, metaforen, personificatie en andere literaire middelen om een diepere betekenislaag te creëren en de ervaring van de lezer te verbeteren.
Verhalende structuur: De organisatie en volgorde van gebeurtenissen in een verhaal, inclusief de introductie, stijgende actie, climax, dalende actie en oplossing. Dit kunnen technieken zijn zoals voorafschaduwing, flashbacks en parallelle plots.
Toon en stemming: De emotionele sfeer die door het werk wordt overgebracht, kan variëren van humoristisch en luchtig tot serieus en reflecterend. De toon van de schrijver kan onder andere ook speels, satirisch of didactisch zijn.
Stem: Het onderscheidende perspectief en de persoonlijkheid uitgedrukt door de schrijver of verteller. Dit kan de persoonlijkheid, waarden en wereldvisie van de auteur omvatten, zoals weerspiegeld in het werk.
Symboliek: Het gebruik van objecten, acties of karakters die een diepere betekenis hebben of abstracte ideeën of concepten vertegenwoordigen. Symboliek kan complexiteit en diepte toevoegen aan een creatief stuk.
Intertekstualiteit: De verwijzing naar of toespeling op andere literaire, artistieke of culturele werken binnen een creatief stuk, waardoor verbindingen tussen verschillende teksten worden gelegd en het begrip van de lezer wordt verrijkt.
Ironie: Het gebruik van woorden of situaties om een betekenis over te brengen die anders is dan of in strijd is met wat wordt verwacht, waardoor een gevoel van verrassing of humor ontstaat.
Genreconventies: Het vasthouden aan of ondermijnen van gevestigde conventies die verband houden met een bepaald genre, zoals poëzie, fictie, drama of non-fictie.
Door stilistische kwaliteiten te identificeren en te analyseren, kunnen we een dieper begrip krijgen van een creatief werk, het vakmanschap van de schrijver of kunstenaar waarderen en weloverwogen vergelijkingen maken met andere werken. Stilistische kwaliteiten spelen ook een cruciale rol bij het vormgeven van de reactie en de algehele interpretatie van de lezer of het publiek.