De wortels van Bhangra zijn terug te voeren op eeuwenoude oogstvieringen en vruchtbaarheidsrituelen. Volksoptredens, waaronder dans en muziek, waren tijdens deze feestelijke gelegenheden gebruikelijk. In de loop van de tijd zijn deze traditionele elementen versmolten met invloeden uit verschillende culturen en regio's.
In de regio Punjab ontstond Bhangra als een levendige volksuitdrukking, voornamelijk geassocieerd met de agrarische gemeenschap. Het werd aanvankelijk door mannen uitgevoerd tijdens oogstfeesten en andere feestelijke evenementen. De dansstijl omvat energieke bewegingen, voetenwerk en krachtige armgebaren. De begeleidende muziek wordt gekenmerkt door levendige beats en ritmische patronen gespeeld op traditionele instrumenten als de dhol (drum), tumbi (luit) en chimta (tang).
Bhangra werd populair buiten zijn landelijke oorsprong en verspreidde zich naar stedelijke gebieden. Het werd steeds meer geassocieerd met de Punjabi-identiteit en culturele expressie. Kunstenaars, muzikanten en dansgroepen hebben bijgedragen aan de evolutie en popularisering ervan.
Hoewel specifieke individuen door de jaren heen mogelijk een rol hebben gespeeld bij het vormgeven en promoten van Bhangra, is de ontwikkeling ervan eerder het resultaat van een collectief cultureel erfgoed dan dat het aan één enkele uitvinder wordt toegeschreven.