Hoewel Ramanujan niet specifiek "cirkels" tekende om getallen te organiseren, gebruikte hij visuele diagrammen om de relaties tussen cijfers te verkennen, met name in zijn werk over partities. Hij gebruikte beroemd cirkelvormige diagrammen genaamd "Ramanujan's Circle Method" om de manieren te vertegenwoordigen waarop een nummer kan worden verdeeld (verdeeld in kleinere aantallen). Deze methode hielp hem krachtige formules te ontwikkelen voor het berekenen van partitiefuncties.
Het is vermeldenswaard dat het visuele aspect van zijn werk meer ging over het conceptualiseren van het probleem dan het gebruik van letterlijke kringen om cijfers te trekken. Hij gebruikte grafische representaties om de onderliggende patronen in aantallen te begrijpen en zijn baanbrekende wiskundige ideeën te ontwikkelen.