De Indian Copyright Act, 1957 is de belangrijkste auteursrechtwet van India. Het regelt de rechten van auteurs en andere makers van literaire, dramatische, muzikale en artistieke werken, bioscoopfilms en geluidsopnamen. De wet regelt ook de rechten van omroeporganisaties en uitvoerende kunstenaars.
De auteursrechtwetgeving van India is in de loop van de tijd geëvolueerd. De eerste auteursrechtwet in India was de Copyright Act van 1847, die was gebaseerd op de Britse Copyright Act van 1842. De Copyright Act van 1847 werd vervangen door de Copyright Act van 1914, die op zijn beurt werd vervangen door de huidige Copyright Act van 1957. .
Belangrijke bepalingen van de Indiase auteursrechtwet, 1957
* Auteursrechtbescherming: De wet biedt auteursrechtelijke bescherming voor literaire, dramatische, muzikale en artistieke werken, bioscoopfilms en geluidsopnamen gemaakt door Indiase auteurs en degenen wier werken voor het eerst in India zijn gepubliceerd.
* Duur van auteursrecht: De duur van de auteursrechtelijke bescherming is doorgaans de levensduur van de auteur plus 60 jaar vanaf de datum van zijn of haar overlijden. Er zijn echter enkele uitzonderingen op deze regel, zoals voor anonieme werken en overheidswerken.
* Inbreuk op het auteursrecht: De wet verbiedt het ongeoorloofd gebruik van auteursrechtelijk beschermd materiaal. Schending van het auteursrecht kan vele vormen aannemen, zoals ongeoorloofde reproductie, distributie, uitvoering of weergave van auteursrechtelijk beschermde werken.
* Verhelpingen bij inbreuk op het auteursrecht: De wet biedt verschillende rechtsmiddelen voor inbreuk op het auteursrecht, waaronder rechterlijke bevelen, schadevergoeding en strafrechtelijke sancties.
* Uitzonderingen en beperkingen: De wet voorziet ook in enkele uitzonderingen en beperkingen op de bescherming van het auteursrecht, zoals redelijk gebruik en verplichte licentieverlening.