Voor Willy betekent zelfmoord een uitweg uit zijn uitzichtloze situatie. Hij wordt geconfronteerd met overweldigende schulden, een mislukt huwelijk en een gebroken gevoel van eigenwaarde. Hij ziet geen andere manier om voor zijn gezin te zorgen en zijn waardigheid te herstellen dan door zelfmoord te plegen. Zijn dood heeft echter een grote impact op zijn dierbaren.
Biff, Willy's oudste zoon, is diep getroffen door de zelfmoord van zijn vader. Hij voelt zich verantwoordelijk voor Willy's dood, en hij heeft moeite om in het reine te komen met zijn eigen onvermogen om aan de verwachtingen van zijn vader te voldoen. Door zijn verdriet vindt Biff echter uiteindelijk de kracht om zijn innerlijke demonen te confronteren en positieve veranderingen in zijn leven aan te brengen. Hij is in staat een gevoel van doel en richting te vinden en zich te bevrijden van de cyclus van teleurstellingen die zijn gezin teistert.
Linda, Willy's vrouw, is ook verwoest door zijn zelfmoord. Ze wordt alleen gelaten om de stukken van hun verwoeste leven op te rapen, maar ze weigert haar zoons op te geven. Linda's onwankelbare liefde en steun voor Biff en Happy helpen hen hun weg te vinden en hun leven weer op te bouwen.
In bredere zin dient Willy's zelfmoord ook als commentaar op de American Dream en de onbereikbaarheid ervan voor veel individuen. Willy's streven naar succes en sociale acceptatie leidt tot zijn ondergang, wat de harde realiteit van het kapitalisme en de illusie van opwaartse mobiliteit benadrukt. Zijn dood wordt een symbool van de desillusie en wanhoop die kunnen voortkomen uit het streven naar een onbereikbaar ideaal.
Daarom is Willy's zelfmoord de oplossing voor het stuk, omdat het aanzienlijke veranderingen en gevolgen met zich meebrengt die de ontwikkeling van het verhaal stimuleren en de levens van de betrokken personages beïnvloeden.