Hoe bewijst Shakespeare in zijn sonnet dat hij geen dwaas is?

Shakespeare bewijst niets in Sonnet 116. Sonnetten maken over het algemeen een observatie, maar proberen deze niet te 'bewijzen'. In plaats daarvan betoogt en overtuigt hij de geadresseerde van het sonnet over de blijvende en onveranderlijke aard van de liefde, waarbij hij verschillende middelen gebruikt om zijn bewering te staven. Sommige gebruikte literaire en poëtische middelen kunnen beeldspraak omvatten zoals metaforen en vergelijkingen, het gebruik van rijmschema's, toespelingen, paradox, woordspelingen, enjambementen, cesuur, assonantie, alliteratie, anafora, parallellisme, ironie en contrast.