1. Snelheid :De Titanic kreeg van zijn exploitant White Star Line de opdracht om met hoge snelheid te reizen omdat het met de schepen van andere rederijen concurreerde om dominantie. Dit vormde een aanzienlijk risico, vooral wanneer het schip gevaarlijke wateren naderde.
2. Gebrek aan verrekijkers in kraaiennest :Een extra verrekijker werd veilig opgeborgen in een nabijgelegen la. Door deze beslissing kon de bemanning de ijsberg echter niet vroeg genoeg zien om de botsing te voorkomen.
3. IJsbergen :De aanwezigheid van grote ijsbergen in de Noord-Atlantische Oceaan vormde een bedreiging voor schepen die in het gebied opereren. De Titanic kreeg wel ijswaarschuwingen, maar slaagde er niet in passende voorzorgsmaatregelen te nemen, zoals het verminderen van de snelheid of het veranderen van koers.
4. Beslissing van de kapitein :De kapitein van het schip, Edward Smith, gaf opdracht tot een licht gewijzigde koers om de ijsberg te vermijden, maar dit bleek uiteindelijk onvoldoende om de aanvaring te voorkomen.
5. Vertraagde waarschuwingen :Het schip ontving verschillende ijsbergwaarschuwingen van andere schepen, maar reageerde niet snel of effectief op deze waarschuwingen.
Het is belangrijk op te merken dat het zinken van de Titanic niet de schuld was van één enkel individu, maar eerder een combinatie van verschillende factoren die hebben bijgedragen aan de tragedie.