Gedurende het hele nummer worstelt het individu met verschillende uitdagingen, waaronder depressie, zelfmoordgedachten, middelenmisbruik en relatieproblemen. Het dagboek wordt voor hem een middel om deze moeilijkheden te verwerken en ermee om te gaan, en biedt een veilige ruimte om zijn emoties de vrije loop te laten.
De teksten schetsen een levendig beeld van een persoon die op de rand van wanhoop staat, en geven uitdrukking aan een gevoel van isolatie, hopeloosheid en de behoefte aan een uitlaatklep om hun innerlijke angst te luchten. Het dagboek wordt een metgezel, een vertrouweling, waar ze zonder oordeel of angst hun diepste gedachten kunnen blootleggen.
Het lied raakt ook aan het thema dualiteit en het contrast tussen het uiterlijk van de persoon en zijn interne strijd. Het vers:"Ik lach zo hard, mijn wangen beginnen pijn te doen", weerspiegelt de façade van geluk die het individu aan de buitenwereld kan presenteren, terwijl het dagboek de veilige haven wordt waar ze hun ware emoties kunnen erkennen.
Uiteindelijk onderzoekt 'Diary' het thema zelfexpressie, catharsis en het belang van het vinden van gezonde manieren om met emotionele pijn en geestelijke gezondheidsproblemen om te gaan. Het benadrukt de therapeutische kracht van het bijhouden van een dagboek en persoonlijke expressie als middel om door moeilijke tijden te navigeren.