Terwijl de tekst zich ontvouwt, beschrijft ze dat ze verbrand werd door een liefde die wreed werd en het gevoel had dat de vlammen haar emoties verteerden en haar verlangen om bij die persoon te zijn. Maar in plaats van zich te wentelen in een nederlaag, kiest de zangeres ervoor om de leiding over haar situatie te nemen en het verleden los te laten door 'de regen in brand te steken', wat symbolisch staat voor de bevrijding en de vastberadenheid om de pijn in haar leven te laten wegbranden. Door deze transformatie hoopt ze vooruit te komen en een gevoel van innerlijke genezing te vinden.
Over het geheel genomen portretteert het nummer een diep emotionele reis waarin je pijn en wanhoop onder ogen ziet door te kiezen voor kracht, veerkracht en het verlangen om boven de as van een mislukte relatie uit te stijgen. De krachtige metafoor van het in brand steken van de regen roept het louterende loslaten van pijn uit het verleden op om een wedergeboorte van de geest te omarmen.