Argumenten voor de geest die echt is:
* Het stuk behandelt de geest als een echte entiteit. Andere personages zien en communiceren met de geest, niet alleen Hamlet. Dit voegt geloofwaardigheid toe aan het bestaan ervan.
* De geest heeft een tastbaar effect op gebeurtenissen. De onthullingen van de geest sporen Hamlet aan actie, wat leidt tot een reeks gebeurtenissen die resulteren in talloze doden.
* De geest heeft specifieke kennis en doel. Het onthult geheimen uit het verleden en vereist wraak, wat een oprecht verlangen suggereert om het heden te beïnvloeden.
Argumenten voor de geest is een verzinsel van de verbeelding van Hamlet:
* Hamlet's mentale toestand is onstabiel. Hij treurt al en vatbaar voor melancholie. De geest kan een manifestatie zijn van zijn schuld, woede en verlangen naar gerechtigheid.
* Het stuk benadrukt de onbetrouwbaarheid van het perspectief van Hamlet. Zijn beroemde "om of niet te zijn" Soliloquy vraagt de aard van de realiteit zelf. Dit zou kunnen suggereren dat de geest deel uitmaakt van zijn interne onrust.
* Het doel van de geest lijkt de eigen verlangens van Hamlet te dienen. De eisen van de geest vallen perfect samen met Hamlet's eigen wraakgevoelens.
Uiteindelijk is de interpretatie aan het individu.
* Een realist kan de geest zien als een bovennatuurlijke kracht.
* Een psychologische interpretatie kan de geest zien als een symbool van de innerlijke onrust van Hamlet.
De dubbelzinnigheid van Shakespeare zorgt voor beide interpretaties, en deze open-endness is een belangrijk onderdeel van de blijvende aantrekkingskracht van het stuk.