Moed bij tegenslag:
Ondanks zijn aanvankelijke tegenzin toont Bilbo moed door buiten zijn comfortzone te treden en zich bij de dwergen aan te sluiten op hun zoektocht om de Lonely Mountain terug te winnen. Hij overwint zijn angsten en wordt geconfronteerd met verschillende gevaren, waaronder gigantische spinnen, verraderlijke bergen en de krachtige draak Smaug.
Intellectuele intelligentie:
Bilbo blijkt zeer intelligent en vindingrijk te zijn. In plaats van uitsluitend op fysieke kracht te vertrouwen, gebruikt hij zijn verstand om uitdagingen te overwinnen. Zijn slimheid in het oplossen van raadsels, het ontcijferen van oude runen en het onderhandelen met Smaug benadrukt de waarde van intelligentie bij heroïsche inspanningen.
Nederigheid en onbaatzuchtigheid:
In tegenstelling tot klassieke helden die gemotiveerd zijn door roem of glorie, komen Bilbo's heroïsche daden voort uit mededogen en loyaliteit jegens zijn metgezellen. Hij stelt het welzijn van de groep boven zijn eigen verlangens. Zijn daad van medelijden jegens Gollum redt bijvoorbeeld zijn eigen leven en wordt cruciaal bij het dwarsbomen van de plannen van de draak.
Aarzelende held:
Tolkien ondermijnt de typische heroïsche reis door Bilbo voor te stellen als een aarzelende en soms onhandige hoofdpersoon. Zijn groei en rijping als personage illustreren echter dat heldendom kan voortkomen uit gewone wezens door middel van persoonlijke transformatie.
Door verwachtingen te trotseren en onconventionele heroïsche kwaliteiten te tonen, daagt Bilbo Baggins de traditionele definities van heldendom uit en suggereert dat gewone individuen buitengewoon kunnen worden door moed, vindingrijkheid, mededogen en de bereidheid om te groeien. In 'The Hobbit' benadrukt Tolkien de waarde van karakter en persoonlijke keuze bij het definiëren van ware heldenmoed.