Terwijl ze naar het borduurwerk kijken, begint de spreker na te denken over de roman zelf en de thema's ervan. Ze denken na over de personages en de gebeurtenissen in de roman, en over de manieren waarop het borduurwerk geïnterpreteerd kan worden. Ze reflecteren ook op de aard van kunst en haar vermogen om menselijke ervaringen vast te leggen en uit te drukken.
Uiteindelijk concludeert de spreker dat het borduurwerk een kunstwerk is dat zowel mooi als tot nadenken stemt. Ze zijn dankbaar voor de kans om het te zien, en ze zijn geïnspireerd door de manier waarop het de roman Ulysses tot leven heeft gebracht.
Enkele specifieke aandachtspunten in het gedicht zijn onder meer:
* Het taalgebruik van de spreker creëert een gevoel van ontzag en verwondering over het borduurwerk.
* De manier waarop de reflecties van de spreker op de roman Ulysses verweven zijn in de beschrijving van het borduurwerk.
* De verkenning door de spreker van de aard van kunst en haar vermogen om menselijke ervaringen vast te leggen en uit te drukken.