Henry Wadsworth Longfellow (1807-1882) was een gerenommeerd Amerikaans dichter en een van de populairste dichters van zijn tijd. Geboren in Portland, Maine, was hij een sleutelfiguur van de Amerikaanse romantische beweging en wordt hij samen met John Greenleaf Whittier, Oliver Wendell Holmes Sr. en James Russell Lowell beschouwd als een van de "Fireside Poets".
Longfellow is vooral bekend om zijn verhalende gedichten waarin zijn beheersing van poëtische verhalen werd getoond. Enkele van zijn meest gevierde gedichten zijn onder meer 'Paul Revere's Ride' (1861), waarin levendig de beroemde middernachtrit van Paul Revere tijdens de Amerikaanse Revolutie wordt verteld, en 'The Song of Hiawatha' (1855), een episch gedicht geïnspireerd door Indiaanse legendes. en folklore.
In de gedichten van Longfellow werden vaak thema's als geschiedenis, natuur en menselijke emoties onderzocht. Zijn werk werd gekenmerkt door zijn lyrische kwaliteit, elegante beelden en sterke emotionele impact. Hij behaalde ook succes met kortere gedichten zoals "The Wreck of the Hesperus" (1839) en "My Lost Youth" (1855).
De populariteit van Longfellow strekte zich uit tot buiten de Verenigde Staten. Hij werd veel gelezen in Europa en in vele talen vertaald. Zijn gedichten werden bewonderd vanwege hun schoonheid van taal, rijke symboliek en universele thema's die resoneerden met lezers over de hele wereld.
Gedurende zijn carrière ontving Longfellow talloze onderscheidingen en onderscheidingen, waaronder een eredoctoraat van de Harvard University. Zijn werk wordt nog steeds gevierd en gewaardeerd door lezers van alle leeftijden, waardoor zijn status als een van de meest prominente en geliefde Amerikaanse dichters wordt versterkt.