Een baken van wijsheid, dat zo helder schijnt.
De voetstappen van een leraar leiden ons door het doolhof,
Het onthullen van de geheimen van deze mysterieuze dagen.
Met passie en geduld voed je elke geest,
Zaadjes van nieuwsgierigheid planten, oh, zo vriendelijk.
Jouw woorden schetsen levendige beelden, verhalen ontvouwen zich,
In elke les krijgt kennis grip.
Met jouw begeleiding verkennen we onbekende gebieden,
Van oude beschavingen tot de gezaaide sterren.
Je voedt onze verwondering en verruimt onze blik,
Het inspireert ons om te dromen en na te streven.
Jouw aanwezigheid is een toevluchtsoord, een veilige ruimte om te groeien,
Waar vragen welkom zijn en twijfels gezaaid kunnen worden.
Je luistert, je begrijpt, het kan je echt schelen,
Dit geeft ons allemaal de kracht om te schitteren en onze stempel te drukken.
Beste leraar, uw impact kan niet worden beperkt,
In de levens die je hebt aangeraakt en de hoogten die je hebt hervormd.
Wij dragen uw leringen, voor altijd diepgaand,
Terwijl we voorwaarts reizen, met onbegrensde dankbaarheid.
Ter ere van u presenteren wij dit gedicht:
Een bescheiden blijk van onze bewondering, ons thuis.
Moge het je herinneren aan het verschil dat je hebt gemaakt,
Terwijl we blijven bloeien en stijgen zonder vervaging.