1. Herhaling van woorden en zinsneden:De dichter gebruikt herhaling om een gevoel van urgentie en intensiteit te creëren. De zinsnede "En de hele nacht hebben we niet geroerd" wordt bijvoorbeeld meerdere keren in het gedicht herhaald.
2. Herhaling van geluiden:De dichter gebruikt alliteratie en assonantie om een muzikaal effect in het gedicht te creëren. De herhaling van de 'L'-klank in regels als 'En luister aandachtig, en leun met haar hoofd op mijn borst' zorgt bijvoorbeeld voor een rustgevend, bijna hypnotiserend effect.
3. Herhaling van acties:Het gedicht beschrijft de acties van de spreker op een repetitieve manier, waarbij zijn obsessie en verlangen naar Porphyria wordt benadrukt. De spreker beschrijft bijvoorbeeld herhaaldelijk het gouden haar van Porphyria, haar bleke gezicht en de handeling waarbij ze haar haar om zijn nek wikkelt.
4. Herhaling van beelden:Het gedicht bevat terugkerende beelden die verband houden met de dood, bloed en erotisch verlangen. De spreker noemt bijvoorbeeld Porphyria's 'gewurgde' haar, haar 'flauwe kleine bloedknoop' en zijn eigen 'brandende' blik.
5. Herhaling van thema's:Het gedicht onderzoekt herhaaldelijk thema's als liefde, bezit en obsessie. Het overweldigende verlangen van de spreker naar Porphyria drijft hem ertoe een moord te plegen, en het gedicht eindigt met het feit dat hij herhaaldelijk zijn liefde voor haar uitroept.
Over het geheel genomen draagt het gebruik van herhaling in "Porphyria's Lover" bij aan de intense en claustrofobische sfeer van het gedicht, en weerspiegelt het de gemoedstoestand van de spreker en zijn obsessieve liefde voor Porphyria.