Wat was de sfeer in gedicht Mummer?

In het gedicht "Mummer" van Joyce Kilmer is de sfeer er een van mysterie en verwondering. Het gedicht begint met een beschrijving van een gekostumeerde figuur, een mommer, die aan de deur van de spreker verschijnt. De mummer draagt ​​een masker en een lange mantel, en de spreker kan zijn gezicht niet zien. Deze figuur creëert een sfeer van intriges en nieuwsgierigheid, en de spreker vraagt ​​zich af wie hij is en wat hij wil. De toon van het gedicht is er ook een van verwachting en bezorgdheid. De spreker voelt zich zowel tot de mommer aangetrokken als bang voor hem, en deze spanning creëert een gevoel van onbehagen. Het gedicht eindigt met de mommer die in de nacht verdwijnt, waardoor de spreker een gevoel van verwarring en verwondering achterlaat. De stemming en toon van het gedicht brengen op effectieve wijze het gevoel van mysterie en betovering over dat de enigmatische figuur van de mummer omringt.