Wat is allteratie in poëzie?

Alliteratie is een literair apparaat waarbij hetzelfde medeklinkergeluid twee of meer keer kort achter elkaar wordt herhaald. Het wordt vaak gebruikt in poëzie om een ​​gevoel voor ritme, melodie en nadruk te creëren. In de volgende regel uit het gedicht van Samuel Taylor Coleridge 'The Rime of the Ancient Mariner' creëert de alliteratie van de 's'-klank bijvoorbeeld een gevoel van sibilance en spanning:

> De mooie bries blies, het witte schuim vloog,

De voor volgde vrij;

In deze regel creëert de herhaling van het "f" -geluid een gevoel van vloeiende beweging en snelheid. Alliteratie kan ook worden gebruikt om een ​​gevoel voor humor of eigenzinnigheid te creëren, zoals in de volgende regel uit Lewis Carrolls gedicht "Jabberwocky":

> 'Het was briljant, en die glibberige toves

Draaide en gokte in de wabe;

In deze regel creëert de alliteratie van de 'g'-klank een gevoel van onzin en woordspelingen. Alliteratie is een veelzijdig literair apparaat dat kan worden gebruikt om verschillende effecten in poëzie te creëren.