Wat is regulier rijm?

In poëzie verwijst regulier rijm naar een rijmschema waarbij de laatste woorden van twee of meer regels hetzelfde klinkergeluid hebben, maar verschillende medeklinkers. De meest voorkomende en algemeen erkende vorm van regulier rijm staat bekend als perfect rijm of waar rijm. Bij een perfect rijm zijn de laatste beklemtoonde klinker en alle daaropvolgende klanken in de rijmende woorden precies hetzelfde, wat resulteert in een identieke uitspraak.

Bijvoorbeeld:

- "kat" en "vleermuis"

- "zingen" en "brengen"

- "diep" en "behouden"

Regelmatig rijm voegt muzikaliteit en ritmische flow toe aan een gedicht, waardoor een bevredigend, verwacht rijmpatroon ontstaat naarmate de lezer door de verzen vordert. Deze rijmende woorden kunnen voorkomen aan het einde van de regels (regeleindrijm) of binnen de regels (binnenrijm). Regelmatig rijm is in de poëtische geschiedenis vaak gebruikt en kan diepte en variatie toevoegen aan literaire werken.