Douglass begint zijn vergelijking door op te merken dat zowel 4 juli als Kerstmis feestdagen zijn voor blanke Amerikanen. Op 4 juli verheugen ze zich over de geboorte van hun natie en de idealen van vrijheid en gelijkheid. Met Kerstmis vieren ze de geboorte van Jezus Christus, van wie ze geloven dat hij naar de aarde kwam om hen van hun zonden te redden.
Douglass stelt echter dat deze feestdagen geen betekenis hebben voor slaven. Ze zijn niet vrij, dus kunnen ze de Vierde Juli niet vieren. Ze zijn geen christenen, dus vieren ze geen Kerstmis. In plaats daarvan zijn deze feestdagen een herinnering aan hun onderdrukking en lijden.
Douglass' vergelijking tussen 4 juli en Kerstmis is een krachtige aanklacht tegen de slavernij. Hij laat zien dat deze feestdagen, die dagen van vreugde en feest zouden moeten zijn, in werkelijkheid een bron van pijn en lijden voor slaven zijn. Door dit te doen daagt hij blanke Amerikanen uit om de realiteit van de slavernij onder ogen te zien en te werken aan de afschaffing ervan.