Esperanza, een immigrantenmeisje uit Mexico, woont met haar gezin in een vervallen appartementencomplex in Chicago. Ze voelt zich gemarginaliseerd en anders dan de Amerikaanse kinderen die haar belachelijk maken omdat ze Mexicaans is en niet goed Engels spreekt.
Terwijl ze door de buurt dwaalt, ontdekt Esperanza een braakliggend terrein met vier magere bomen. Ze identificeert zich met deze bomen, omdat ze zich in haar nieuwe omgeving net zo klein en onbeduidend voelt. Ze besluit de bomen te 'adopteren' als haar eigen bomen en begint ze regelmatig te bezoeken.
Esperanza deelt haar geheimen en dromen met de bomen. Als ze van haar ouders hoort over de viering van de Dag van de Doden, maakt ze een altaar voor de vier magere bomen. Ze plaatst kaarsen, goudsbloemen en snoep op het altaar, in de hoop dat de dode bomen weer tot leven komen.
Terwijl Esperanza vrienden begint te maken en zich aanpast aan haar nieuwe leven in de VS, blijft ze de vier magere bomen bezoeken. De bomen, die haar innerlijke veerkracht vertegenwoordigen, dienen als een bron van kracht en troost voor haar tijdens haar reis van zelfontdekking en assimilatie.
Esperanza verlaat uiteindelijk het appartementencomplex en verliest de vier magere bomen uit het oog. Ze neemt echter de lessen die ze heeft geleerd uit haar band met hen en neemt deze met zich mee terwijl ze voor nieuwe uitdagingen en kansen in het leven staat.
"Four Skinny Trees" onderzoekt thema's als identiteit, erbij horen, culturele assimilatie en de zoektocht naar een plek om thuis te noemen. Het portretteert de ervaringen en emoties van een jong immigrantenmeisje dat probeert tussen twee culturen te navigeren en haar eigen stem te vinden in een nieuwe omgeving.