Obadja is een van de kleine profeten in het Oude Testament van de Bijbel. Hij wordt gewoonlijk gegroepeerd met de andere ‘laatste profeten’, die profeteerden na de ballingschap van de Israëlieten naar Babylon. De profetie van Obadja is de kortste in het Oude Testament en bestaat uit slechts 21 verzen.
Volgens de overlevering was Obadja een tijdgenoot van Jeremia en Ezechiël, en mogelijk was hij lid van het koninklijk hof van koning Josia. Hij wordt vaak geïdentificeerd met de Obadja die als profeet wordt genoemd in 1 Koningen 18:3-16, die 100 profeten redde van de dood door koningin Izebel.
Het Oude Testament
Het Oude Testament is het eerste deel van de christelijke Bijbel en wordt ook wel de Hebreeuwse Bijbel of de Tenach genoemd. Het is geschreven in het Hebreeuws, met enkele gedeelten in het Aramees, en het bevat de religieuze en historische geschriften van de oude Israëlieten.
Het Oude Testament is verdeeld in vier hoofddelen:
* De Pentateuch, die bestaat uit de eerste vijf boeken van de Bijbel (Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium).
* De historische boeken, waaronder de boeken Jozua, Rechters, Ruth, 1 Samuël, 2 Samuël, 1 Koningen, 2 Koningen, 1 Kronieken, 2 Kronieken, Ezra, Nehemia en Esther.
* De poëtische boeken, waaronder de boeken Job, Psalmen, Spreuken, Prediker en Hooglied.
* De profetische boeken, waaronder de boeken Jesaja, Jeremia, Klaagliederen, Ezechiël, Daniël, Hosea, Joël, Amos, Obadja, Jona, Micha, Nahum, Habakuk, Zefanja, Haggai, Zacharia en Maleachi.
Het Oude Testament wordt door christenen, joden en vele andere religieuze groeperingen als heilige geschriften beschouwd. Het is een rijke bron van geschiedenis, literatuur, poëzie en spirituele wijsheid, en heeft een diepgaande invloed gehad op de westerse beschaving.