Lorca werd geboren in het dorp Fuente Vaqueros in de provincie Granada. Hij studeerde aan de Universiteit van Granada en verhuisde later naar Madrid, waar hij betrokken raakte bij de culturele beweging van de Generatie van '27.
Lorca's werk wordt gekenmerkt door zijn rijke beeldtaal, de verkenning van thema's als liefde, dood en natuur, en het gebruik van traditionele Spaanse folklore en muziek. Hij is vooral bekend van zijn toneelstukken "Blood Wedding" (1932), "Yerma" (1934) en "The House of Bernarda Alba" (1936), evenals zijn gedichten "Lament for Ignacio Sánchez Mejías" (1935) en "Zigeunerballades" (1928).
Lorca's werk werd beïnvloed door vele bronnen, waaronder de Spaanse folklore, de poëzie van de Gouden Eeuw en het werk van moderne dichters als Antonio Machado en Juan Ramón Jiménez. Hij putte ook uit zijn eigen ervaringen, zoals zijn homoseksualiteit en zijn liefde voor het Andalusische platteland.
Lorca werd tijdens de Spaanse Burgeroorlog gedood door nationalistische troepen. Zijn dood is nog steeds een mysterie, maar er wordt aangenomen dat hij werd geëxecuteerd vanwege zijn politieke overtuigingen en zijn homoseksualiteit.
Lorca's werk is in meer dan 100 talen vertaald en wordt over de hele wereld uitgevoerd en bestudeerd. Hij blijft een van de meest invloedrijke en geliefde schrijvers van de 20e eeuw.