1. Angst voor ongecontroleerde wetenschappelijke vooruitgang:
Shelley's weergave van Victor Frankensteins obsessieve zoektocht om leven te creëren is een voorbeeld van de angst die de samenleving koesterde voor wetenschappelijke vooruitgang. Door de gruwelijke gevolgen van ongereguleerd wetenschappelijk onderzoek te illustreren, waarschuwt ze voor de hoogmoed van mensen die geloven dat ze voor God kunnen spelen.
2. Ethische dilemma's:
Shelley roept ethische vragen op die verband houden met wetenschappelijke experimenten. Ze onderzoekt de dunne lijn tussen wetenschappelijke vooruitgang en morele grenzen. De creatie van het wezen en de daaropvolgende achterlating door Victor roepen vragen op over de verantwoordelijkheid die wetenschappers hebben ten opzichte van hun creaties en de potentiële schade die kan voortvloeien uit onethische keuzes.
3. Gevaren van kennis en nieuwsgierigheid:
Shelley suggereert dat het nastreven van kennis en nieuwsgierigheid gevaarlijke gevolgen kan hebben. De onverzadigbare nieuwsgierigheid van Victor Frankenstein zorgt ervoor dat hij op zoek gaat naar verboden kennis, wat resulteert in de creatie van het wezen en de tragische gebeurtenissen die daarop volgen.
4. Isolatie en afwijzing:
Het wezen in de roman vertegenwoordigt de vervreemding en afwijzing waarmee degenen die anders zijn, worden geconfronteerd. Shelley onderzoekt de sociale gevolgen van wetenschappelijke experimenten en de manier waarop de samenleving reageert op individuen die als 'monsterlijk' of 'anders' worden beschouwd. Het lot van het wezen benadrukt het bredere probleem van sociale uitsluiting en vooroordelen.
5. Natuur en wetenschap in conflict:
Shelley presenteert het conflict tussen de natuurlijke wereld en wetenschappelijke interventie. Victor's creatie tart de natuurlijke orde en daagt de grens tussen leven en dood uit. Ze suggereert dat knoeien met de natuur zonder de nodige aandacht verwoestende gevolgen kan hebben voor zowel het individu als de samenleving als geheel.
6. Voorzichtigheid tegen te grote menselijke ambitie:
Shelley gebruikt het verhaal om de menselijke arrogantie en het verlangen naar controle te bekritiseren. De ambitie van Victor Frankenstein om de meester van het leven te worden leidt tot zijn ondergang en tragedie. De roman dient als waarschuwing tegen de overschrijding van de menselijke capaciteiten en de behoefte aan nederigheid in het licht van de wetenschappelijke vooruitgang.
Door deze thema's en literaire technieken te combineren, gebruikt Mary Shelley 'Frankenstein' om de maatschappelijke zorgen rond de Wetenschappelijke Revolutie te onderzoeken, waarbij ze uiteindelijk de lezers uitdaagt om na te denken over de ethische implicaties en potentiële gevaren van onbelemmerde wetenschappelijke activiteiten.