De teksten beschrijven de aankomst van de kolonisten in Amerika, hun ontmoeting met de inheemse volkeren en het geweld en de uitbuiting die daarop volgden. De zanger betuigt zijn spijt over de verwoestingen die zijn aangericht en erkent dat de kolonisten "een bittere smaak" hebben achtergelaten in de mond van de inheemse volkeren.
Het lied reflecteert ook op de impact van de kolonisatie op de kolonisten zelf. De zanger spreekt over de ‘leegte’ en ‘duisternis’ die hij voelt als gevolg van zijn deelname aan het kolonisatieproces. Hij realiseert zich dat hij onderdeel is geworden van een cyclus van geweld en vernietiging en spreekt de wens uit om uit deze cyclus te breken.
Uiteindelijk is het lied een oproep tot verzoening en genezing tussen de kolonisten en de gekoloniseerde. De zanger erkent de noodzaak voor de kolonisten om verantwoordelijkheid te nemen voor hun daden en te werken aan het creëren van een rechtvaardiger en rechtvaardiger wereld.