Dit is waarom:
* schrijfsystemen: De meeste Indiaanse stammen hadden geen talen geschreven ten tijde van de Battle of Little Bighorn (1876). Mondelinge verhalen en tradities waren de belangrijkste manieren om de geschiedenis te behouden.
* Perspectief: De Slag om Little Bighorn was een belangrijke overwinning voor de stammen Lakota, Cheyenne en Arapaho, maar het evenement werd vaak gezien als een nederlaag voor het Amerikaanse leger. Het is begrijpelijk dat de focus van accounts mogelijk op het Amerikaanse perspectief was geweest.
Er zijn echter enkele manieren waarop Indiaanse stemmen zijn bewaard met betrekking tot de strijd:
* Mondelinge geschiedenissen: Veel Indiaanse ouderen hebben hun rekeningen van de strijd door generaties doorgegeven. Sommige van deze verhalen werden later opgenomen door antropologen en historici.
* Hedendaagse accounts: Sommige indianen, zoals de Lakota Chief Sitting Bull, werden na de strijd geïnterviewd door journalisten en historici. Hun perspectieven bieden waardevol inzicht in het evenement.
* kunst en symbolen: Indiaanse kunst en symbolen beeldden vaak scènes uit de strijd af en bieden visuele verhalen van het evenement.
Hoewel er geen enkele geschreven kroniek is van de Battle of Little Bighorn geschreven door een Indiaan, zijn er veel waardevolle bronnen die inheemse perspectieven op het evenement bieden.