Er zijn veel verschillende systemen voor dansnotatie, elk met zijn eigen unieke symbolen en conventies. Enkele van de meest voorkomende systemen zijn:
* Labanotatie , ontwikkeld door Rudolf von Laban in het begin van de 20e eeuw, is een van de meest gebruikte systemen voor dansnotatie. Het gebruikt een reeks symbolen om het lichaam, zijn bewegingen en de ruimtelijke relaties tussen dansers weer te geven.
* Benesh-bewegingsnotatie , ontwikkeld door Rudolf en Joan Benesh in het midden van de 20e eeuw, is een ander veelgebruikt systeem van dansnotatie. Het gebruikt een reeks symbolen om het lichaam, zijn bewegingen en de dynamiek van beweging weer te geven.
* Bewegingsopname , ontwikkeld aan het einde van de 20e eeuw, is een systeem van dansnotatie dat camera's en sensoren gebruikt om de bewegingen van dansers vast te leggen. De gegevens van de camera's en sensoren worden vervolgens gebruikt om een computergegenereerde animatie van de dans te maken.
Dansnotatie wordt voor verschillende doeleinden gebruikt, waaronder:
* Danslesgeven en leren: Dansnotatie kan worden gebruikt om dansbewegingen aan te leren en te leren, zowel in het klaslokaal als in de oefenstudio.
* Dans behouden: Dansnotatie kan worden gebruikt om dansen voor toekomstige generaties te behouden.
* Dans documenteren: Dansnotatie kan worden gebruikt om dansen te documenteren voor onderzoek en historische doeleinden.
* Dans choreograferen: Dansnotatie kan worden gebruikt om choreografen te helpen nieuwe dansen te creëren.
Dansnotatie is een waardevol hulpmiddel voor dansers, choreografen, docenten en onderzoekers. Het stelt ons in staat dansbewegingen vast te leggen, te communiceren en te bewaren, en het helpt ons nieuwe dansen te leren en te creëren.