Tot de pioniers van gangsterrap behoren artiesten als Ice-T, N.W.A en Schoolly D. Deze artiesten gebruikten hun muziek om uitdrukking te geven aan de harde realiteit van het leven in het stedelijke Amerika en om hun frustraties over armoede, politiegeweld en sociale ongelijkheid te uiten. Gangsterrap putte ook invloed uit funk- en discomuziek, maar ook uit reggae en Jamaicaanse dancehall.
De groei van gangsterrap was nauw verbonden met de opkomst van de hiphopscene aan de westkust. Steden als Los Angeles en Compton werden knooppunten van gangsterrapmuziek, waarbij artiesten als Dr. Dre, Snoop Dogg en Tupac Shakur brede erkenning kregen.
In de jaren negentig zag gangstarap de opkomst van de reguliere muziek, met artiesten als de Notorious B.I.G. en Lil 'Kim behaalde kritisch en commercieel succes. De opkomst van gangsta rap leidde echter ook tot controverse en debat over de negatieve invloed ervan op de samenleving en de bevordering van geweld en vrouwenhaat.
Tegenwoordig blijft gangsterrap een populair en invloedrijk subgenre van hiphopmuziek, waarbij artiesten als Kendrick Lamar, J. Cole en Cardi B thema's die verband houden met armoede, geweld en sociale ongelijkheid in hun muziek blijven onderzoeken.