Verstedelijking en migratie :Gedurende deze tijd was er een aanzienlijke migratie van Afro-Amerikanen van plattelandsgebieden naar stedelijke centra zoals Chicago, New York en Detroit, op zoek naar betere economische kansen. Toen ze naar de steden verhuisden, brachten ze hun muzikale tradities met zich mee.
Industrialisatie :De opkomst van de industrialisatie en de groei van fabrieken leidden tot meer werkgelegenheid voor Afro-Amerikanen in stedelijke gebieden. Hierdoor konden ze geld verdienen en muziekinstrumenten kopen, zoals elektrische gitaren en versterkers, die betaalbaarder werden.
Technologische vooruitgang :De ontwikkeling van nieuwe technologieën zoals radio, grammofoons en geluidsversterkingssystemen maakten het voor bluesmuzikanten mogelijk een breder publiek te bereiken. Dit leidde tot de opkomst van bluesmuzikanten die opnamen maakten en optraden in stedelijke centra, waarbij traditionele countryblues werden gemengd met andere muziekgenres zoals jazz, swing en bigbandmuziek.
Culturele uitwisseling :In stedelijke centra begonnen Afro-Amerikaanse muzikanten interactie te hebben met muzikanten met een andere culturele achtergrond, waardoor mogelijkheden ontstonden voor kruisbestuiving van muziekstijlen. Dit maakte de opkomst van nieuwe genres mogelijk, zoals ritme en blues, waarin elementen van countryblues werden verwerkt met jazz, doo-wop en andere populaire muziekstijlen van die tijd.
Veranderende muzieksmaak :Naarmate de muzieksmaak evolueerde en populaire muziek diverser werd, begon het publiek de voorkeur te geven aan een meer gepolijst en energiek geluid, dat aantrekkelijker was voor een breder scala aan luisteraars. Dit leidde tot de ontwikkeling van ritme en blues als een commercieel levensvatbaarder genre dan traditionele countryblues.