Om een Bartók pizzicato uit te voeren, plaatst de uitvoerder zijn vinger op de snaar en beweegt deze vervolgens snel omhoog met een korte, scherpe beweging. De snaar moet vlakbij de toets worden aangeslagen, zodat hij er tegenaan kan springen. Het resulterende geluid is een heldere, percussieve aanval, gevolgd door een korte ondersteuning.
Het Bartók pizzicato wordt vaak gebruikt voor dramatische of expressieve effecten in orkest- en kamermuziek. Het is vooral effectief bij het creëren van een gevoel van spanning of urgentie. De techniek kan ook worden gebruikt voor humoristische effecten, zoals in Bartóks Capriccio voor klarinet, viool en piano, waar het wordt gebruikt om het gekwetter van een aap weer te geven.
Hier zijn enkele voorbeelden van hoe Bartók pizzicato in muziek wordt gebruikt:
* In het tweede deel van Bartóks Strijkkwartet nr. 2 speelt de eerste viool een melodie met Bartók pizzicato, terwijl de andere instrumenten voor de begeleiding zorgen.
* In de finale van Bartóks Concerto voor orkest spelen de strijkers een ritmisch ostinato met behulp van Bartók pizzicato, terwijl de solo-instrumenten een lyrische melodie spelen.
* In het derde deel van Bartóks Muziek voor strijkers, percussie en celesta worden de pizzicato-snaren gebruikt om een gevoel van urgentie en opwinding te creëren.
* In het tweede deel van Bartók's Pianoconcert nr. 3 wordt het Bartók pizzicato gebruikt om een humoristisch effect te creëren in een passage die het gekwetter van een aap uitbeeldt.