In het hele gedicht gebruikt Rossetti beelden en symboliek om de emotionele en spirituele worstelingen waarmee de spreker wordt geconfronteerd, over te brengen. Ze beschrijft een visioen van een roos ‘half uitgeblazen, half knop’, die het potentieel en de belofte vertegenwoordigt die naast onzekerheid en onvolledigheid bestaat. De spreker denkt ook na over de contrasterende eigenschappen van licht en schaduw, die de tegenstrijdige krachten of emoties in haar zouden kunnen symboliseren.
Het gedicht roept een gevoel van verlangen en zoeken op als de spreker nadenkt over de verschillende wegen die ze in haar leven zou kunnen inslaan. Ze drukt haar verlangen uit om door God geleid te worden, om duidelijkheid te vinden te midden van verwarring, en om haar unieke roeping te omarmen. Het terugkerende beeld van Eva benadrukt de connectie van de spreker met het verhaal van de mensheid en de universele zoektocht naar vervulling en verlossing.
Uiteindelijk nodigt ‘The Daughter of Eve’ lezers uit om na te denken over hun eigen reizen van zelfontdekking en de keuzes die ze maken die hun leven vormgeven. Het gedicht viert het potentieel van elk individu om iets waardevols bij te dragen aan de wereld, ongeacht hun omstandigheden of zwakheden.