Algemeen wordt aangenomen dat breakdancing in de jaren zeventig is ontstaan in de wijk Bronx in New York City. Er wordt aangenomen dat het is voortgekomen uit de Afro-Amerikaanse en Latino-straatculturen van die tijd, met name de bendecultuur. Veel van de vroege breakdancers waren bendeleden die dans gebruikten om geschillen te beslechten en te pronken met hun vaardigheden. Breakdance werd vaak gedaan in grote kringen, 'battles' genoemd, en het werd al snel een populaire vorm van entertainment in de Bronx.
James Brown
Een andere belangrijke invloed op breakdance was de muziek van James Brown. Brown stond bekend om zijn energieke, snelle muziek, die perfect was voor breakdance. Zijn nummer "Get Up (I Feel Like Being a) Sex Machine" wordt beschouwd als een van de eerste nummers die werd gebruikt voor breakdance.
De media
Breakdancing werd begin jaren tachtig wijdverspreid populair in de Verenigde Staten, grotendeels dankzij de media. De film Flashdance (1983) bevatte een breakdancescène die op grote schaal werd nagebootst, en de videoclip voor Michael Jacksons nummer "Thriller" (1984) bevatte ook breakdance. Deze twee evenementen hielpen breakdance naar een mainstream publiek te brengen, en het werd al snel een van de populairste dansvormen ter wereld.
Vandaag
Breakdancing is nog steeds een populaire dansvorm. Het wordt in landen over de hele wereld beoefend en er worden zelfs regelmatig breakdancewedstrijden gehouden. Breakdancing is ook een Olympische sport en stond voor het eerst op het programma tijdens de Olympische Zomerspelen van 2020 in Tokio.