- Vloerwerk: Bij hedendaagse dans gaat het vaak om beweging terwijl je op de grond ligt of zit, waarbij de vloer als dansoppervlak wordt gebruikt. Rollen, glijden en gecontroleerd vallen zijn belangrijke componenten.
- Ophangingen en liften: Hedendaagse dans omvat vaak momenten waarop dansers in de lucht hangen, ondersteund door andere dansers. Deze liften en balansen vereisen vertrouwen en kracht tussen de dansers.
- Samenwerken: Het partnerwerk in de hedendaagse dans varieert van liften tot ingewikkelde duetten, waarbij de nadruk ligt op verbinding, vloeibaarheid en gedeelde beweging tussen twee of meer dansers.
- Improvisatie: Een prominent aspect van hedendaagse dans is het gebruik van improvisatie. Dansers verkennen spontaniteit en gebruiken hun lichaam als artistieke hulpmiddelen om zichzelf in het moment uit te drukken.
- Contactimprovisatie: Deze danstechniek impliceert voortdurend fysiek contact tussen dansers, wat leidt tot onvoorspelbare en dynamische bewegingen die afhankelijk zijn van contactpunten voor ondersteuning en evenwicht.
- Herfst en herstel: Hedendaagse dans omvat vaak gecontroleerde valpartijen, waarbij dansers soepel en gracieus op de grond vallen en vervolgens hun kalmte herwinnen, waardoor dramatische momenten van spanning en ontspanning ontstaan.
- Tegenwicht en niet-centrering: Beweging in de hedendaagse dans speelt vaak met concepten van evenwicht en onbalans. Dansers compenseren het gewicht, verplaatsen het tussen hun ledematen of gebruiken het momentum van hun lichaam om een gevoel van onstabiliteit te creëren.
- Releasetechniek: Hedendaagse dans maakt gewoonlijk gebruik van de principes van de loslaattechniek, die zich richt op het bevrijden van het lichaam van spanning, waardoor meer vloeiende, vloeiende bewegingen mogelijk zijn.
- Reisbewegingen: Veel hedendaagse dansstukken bevatten uitgestrekte bewegingen die een breed scala aan ruimtes bestrijken. Dansers navigeren door het speelgebied met grote, ingewikkelde stappen en sprongen.
- Isolaties van het bovenlichaam: Hedendaagse dans legt de nadruk op dynamische bewegingen van het bovenlichaam. Isolatietechnieken worden gebruikt om specifieke lichaamsdelen te articuleren, waardoor expressieve gebaren ontstaan.
Deze stappen zijn slechts een glimp van het diverse en evoluerende veld van de hedendaagse dans. Hedendaagse dansers verleggen voortdurend grenzen en mixen technieken om nieuwe bewegingsvocabulaires te creëren.